Je hebt je geest het opgevoed met de vrijheid om te denken wat het maar wil, wanneer en hoe lang het maar wil, zonder rekening houden met de consequenties. Nu je geest volwassen is luistert die nooit meer naar je. Sterker nog, wanneer je je ergens op wilt concentreren, dwaalt je geest steeds af naar waar het ZELF aan wil denken.
Als je ooit een puppy hebt gehad of uitgelaten hebt, dan weet je dat hij overal op af rent wat zijn nieuwsgierigheid prikkelt. Als je het hondje africht en het een paar commando’s leert dan wordt het een gehoorzame vriend en prettige huisgenoot.
De geest is soms net zo actief en zo moeilijk in bedwang te houden als een puppy; hij is nooit afgericht en heeft niet geleerd te luisteren. Waarom niet? De geest jaagt gedachten na, oordeelt en heeft moeite zichzelf te focussen. We hebben er zo weinig controle over dat we onze gedachten aan het einde van de dag niet kunnen uitzetten. Als het om een puppy ging zou je er gek van worden!!!
Het trainen van de (malende ) geest is belangrijk; het kost veel tijd, zelfbeheersing en doorzettingsvermogen .Wat bij mij goed helpt om de malende (negatieve) gedachten te stoppen is erkennen dat ik ze heb en daarna kijken in een kaars; hiermee stap ik uit mijn gedachte cirkel. Ook het vinden van de basis oorzaak van mijn boosheid, angst, pijn of verdriet zorgt ervoor dat ik uit mijn cirkel kan komen. Vind voor jezelf een woord of een handeling waarmee jij je gedachten kan stoppen. Geef het verwende kind of de puppy geen kans te ontsporen.
Boosheid is een masker waarachter gekwetste gevoelens of angsten schuilgaan. Kijk de volgende keer dat je boos bent of je de oorsprong van het gevoel kunt achterhalen tot de wortels ervan: teleurstelling, schaamte, angst, gekwetstheid of ongeduld. Leer die emoties op de juiste manier begrijpen, niet de boosheid zelf. Door begrip te kweken voor je eigen onbegrip, zul je binnen de kortste keren rust vinden.
Dankbaarheid is het tegengif voor boosheid. Je kunt niet gelijk dankbaar en boos zijn; die informatie kunnen je hersens niet verwerken. Kies daarom voor dankbaarheid zodat je geest de rust weer krijgt.
Voor angst geldt dezelfde regel. Energie stroomt waar je je aandacht op richt. Als je je angsten voedt dan worden ze groter; als je je geloof/je vertrouwen voor je proces en jouw specifieke talenten voedt dan heeft je angst geen bodem meer. Ze sterft dan langzaam af. Het probleem van angst is dat het er met de paplepel ingegoten is en dat het moeilijk te herkennen is of de angst overgenomen van je ouders is of dat je hem zelf ontwikkelt hebt. Angst is goed als het om overleven gaat maar anders heb je het niet nodig.
Het boek dat de inspiratie is geweest voor deze blog is : Buddhist Boot Camp van Timber Hawkeye . Ik heb hierboven een klein deel van het boek belicht. Nalezen en eruit halen wat voor jou van belang is, is zeker de moeite waard.